کی اشکات و پاک می کنه شبا که غصه داری

دست به موهات کی می کشه وقتی منو نداری

شونه کی مرحم هق هقت میشه دوباره

از کی بهوونه میگیری شبای بی ستاره

برگ ریزونای پاییز کی چشم به راهت نشسته

از جلو پات جمع می کنه برگای زرد و خسته

کی منتظر می مونه حتی شبای یلدا

تا خنده رو لبات بیاد شب برسه به فردا

کی از سرود بارون قصه برات می سازه

از عاشقی می خونه وقتی که راه درازه

کی از ستاره بارون چشماش و هم میزاره

نکنه ستاره ای بیاد یاد تو رو نیاره